Al heel mijn leven ben ik sterk geïnteresseerd in alles wat met het “spirituele”, het bewustZIJN, te maken heeft. Ik ben gefascineerd door gebeurtenissen en voorvallen die als onverklaarbaar worden beschouwd, maar er toch duidelijk zijn. Ik ben o.a. heel nieuwsgierig naar wat er met ons gebeurt als we overlijden. Wat komen wij hier eigenlijk doen op onze wereldbol? Er moet toch “iets” zijn dat we niet met
onze gewone zintuigen kunnen waarnemen, “iets” dat we met ons verstand niet kunnen begrijpen en verklaren? Ik hoorde en las getuigenissen van mensen die een bijna-doodervaring hadden meegemaakt. De gelijkenissen in die beschrijvingen zijn heel frappant, en dat prikkelt mijn nieuwsgierigheid om hier meer over te weten. En zo zijn er nog tal van onderwerpen waar ik meer over wilde weten.
Na het “overgaan” van mijn vader in 2016, kreeg ik door allerlei zaken die “toevallig” gebeurden het gevoel dat ik bijna letterlijk een duw in mijn rug kreeg om me echt te gaan verdiepen in deze materie. Ik begon intensief cursussen, lezingen, trainingen, … te volgen (medium, Reiki, werken met kristallen en etherische oliën, contact leggen met mijn spirituele gidsen, ziektesymbolieken, dierentolk, healings geven aan mensen en dieren, … ). Ik maakte verschillende spirituele reizen. Hoe meer ik leerde, hoe fascinerender ik het allemaal vond.
Ik kan oprecht zeggen dat het van mij een ander mens gemaakt heeft. Het is voor mij een vorm van “bewustwording”, een gevoel dat we allemaal met de natuur en met elkaar verbonden zijn, en dat alles “energie” is.
Ik heb er moeite mee dat spiritualiteit (of hoe je het ook noemt) dikwijls als “zweverig” beschouwd wordt.
Ik kan je garanderen dat dit zeker niet het geval is. Ik heb al teveel gehoord, gelezen, gezien, gevoeld en beleefd, dat ik dit krachtig kan ontkennen.